Jak prowadzić swoje dzieci

Super – jurciopan nie wiedział, że to jest seria!
Dziś rano zgwałcił go ten oto spot antyreklamowy:


Jeśli ktoś chce sobie oszczędzić krwawych scen (problem nadekspresyjności środków, podobny jak w reklamie opisanej w [TYM] wrysie), niechaj zda się na streszczenie poniżej. Widzimy młodego człowieka od kolebki, aż po czyjś grób, tzn. na końcu, już jako młody kierowca, ów człowiek zabija kogoś w wypadku. Pomiędzy, obserwujemy jak dorastał oraz jak na każdym etapie jego tato pozwalał mu bawić się zabawkowym samochodem. W wieku niespełna 10 lat (o zgrozo!) ojciec dał mu wjechać do garażu prawdziwym autem. Hasło końcowe – „Samochód to nie zabawka”. Troszkę to niejasne ale zdaje się, że tfurcy chcą byśmy wysnuli z tych treści błędny wniosek, iż gdzieś tu został popełniony błąd wychowawczy.

Czyli jak ma być? – „Chłopaki! Na zabawki militarne już od dawna macie szlaban, pora na cywilne autka, jeszcze wam wszystkich nie odbierzemy ale musicie bawić się nimi baaardzo powoli!” No a ten moment kiedy staruszek dał mu się karnąć swoją bryką?? DOŚĆ! jurciopan przestaje czarnoprorokować, tfu tfu!

Pozwolenie młodemu, żeby spróbował się za kierownikiem jest z pewnością bardzo dobrym pomysłem, zwłaszcza jak ten pali się do tego (opornych nie należy przymuszać bo się ich zrazi do jazdy w przyszłości). Jest to lekcja odpowiedzialności i oswojenie zarazem. Dobrze jeśli istnieją warunki na gruntowniejsze przeszkolenie. Jak wiadomo uczenie języków najlepiej zacząć jak najwcześniej, młody człowiek świetnie chłonie tą wiedzę, nabywa dobrych nawyków i świetnego akcentu. Podobnie z nauką jazdy – pewne odruchy i reakcje nabyte za kółkiem w odpowiednio młodym wieku są nie do przecenienia. Dlatego jurciopan już wcześniej zapowiedział swojej 8-letniej córce, że w wieku 10 lat nauczy ją prowadzić samochód i ma nadzieję, że będzie dzięki temu świetnym kierowcą nie tylko jak na kobietę ale w ogóle. Feministki powinny być wdzięczne jurciopanowi!