Tatek

Pedofilia to ostatnio bardzo modny temat. Dorosłe dzieci mają żal, odkrywają w sobie wspomnienia, jak ich nie ma lub są niewyraźne, to znajdują się fachowcy, którzy pomagają je odpicować, dziennikarze opisują te przypadki, dostają za to kasę, którą wydają na chleb i buty, piekarz i szewc za zarobione pieniądze… Nieważne – czytelnicy łykają te storys jak surowy boczek. Wśród nich są pedofile (także ci nieaktywni) i nagle stwierdzają, że wcale nie są takimi odmieńcami jak im się wcześniej wydawało. Nawet więcej – casus Polańskiego gwarantuje im, że jeśli będą odpowiednio sławni, to w ogóle nie muszą się specjalnie dygać. A czy w dzisiejszych czasach tak trudno, przynajmniej przez chwilę, zostać kimś sławnym? Ale kij ma dwa końce – bogatych i sławnych chętniej się pozywa, bo jest po co. Czy jurciopan jest sławny? Prawie. I jest młodociana jurciocórcia (już nie tak młoda jak ta z plakatu reklamującego „dziecięcy telefon zaufania”). Ale jurciopan się nie lęka zostać sławnym więc nie zachowa na przyszłość dowodu swojej niewinności.