„Nie strzelajcie do orkiestry…

… jeśli oni zginą – przyjdą lepsi.”

Czyli gorsi – bo tak to w demokratycznych gierkach bywa. Słowa piosenki „Republiki” wpisują się w ciągle świeży dramat wczorajszej katastrofy i dają słabą nadzieję, że będzie lepiej skoro może być gorzej [kilka prognoz u JKM'a]. Zginęli bowiem ludzie, a nie szkodliwe urzędy czy zbędne mandaty poselskie. „Optymizm” cytowanego wczoraj Wormira, choć bardzo oryginalny na tle ochów i achów nad nieżyjącym Prezydentem, wydaje się mocno przesadzony. jurciopan nie może też odegnać od siebie skojarzenia z finałową sceną „Trędowatej”, w której żałobnicy naprawdę wzorowo smucą się na pogrzebie, a kilka scen wcześniej krzyczeli – TRĘDOWATA! [WALC]

„ (…) Teraz nie dadzą nikomu wyprzedzić się w ostentacyjnym smutku i żałości.”

To słowa wyrwane z tekstu Stanisława Miachalkiewicza [STĄD] w którym szerzej komentuje on powstałą sytuację – LOS bowiem, obszedł się okrutniej tylko z jedną częścią sceny politycznej…