Powyborcze* refleksje nad zaniedbaniami przedwyborczymi

Organizatorzy debaty kandydatów na prezydenta Warszawy tak prawili:

„Chcieliśmy go zaprosić, ale sztaby kontrkandydatów zagroziły, że jeśli on będzie to się nie pojawią.” Więc JKM nie zaprosili, bo by się reszta nie pojawiła. Ot tak, proszę państwa. Organizatorzy dali dzupy, za przeproszeniem i stali się marionetkami. (...).

Co JKM podsumowywuje na swoim blogu:

To jest rzeczywiście potężna broń w ręku establishmentu: udawanie, że przeciwnik nie istnieje. Ja na miejscu PT Organizatorów wyjaśniłbym mi sytuację, zaprosił mnie warunkowo – a potem, już po wejściu PT Kandydatów „Bandy Czworga” spytał Ich publicznie, czy rzeczywiście odmawiają dyskusji z JKM... I na wszelki wypadek przyszykowałbym obok drugą salę – dla chętnych na spotkanie ze mną...

Supcio! Tylko w imię czego mieliby PT Organizatorzy z UW to zrobić? Dla kariery? Chyba nie, bo po takim numerze „sztaby kontrkandydatów” zadbałyby, żeby to była ostatnia zrobiona przez nich debata. To było raczej pole do działania dla sztabu Kandydata i samego Kandydata, który powinien przyjść jako zwykły szaraczek, a w odpowiednim momencie zrzucić z siebie opończę dając się poznać jako Kandydat i wołając jednocześnie – Słyszałem, że moja osoba nie dla wszystkich jest wygodna? Wzbudziłby tym aplauz widowni i okrył wstydem kontrkandydatów, a Bogu ducha winnych organizatorów ocalił od zagłady. Gdy się człowiek bawi w te gierki, musi zarzucić pańską dumę i uciec się do szczególnych finezyj! A każda akcja powinna być zaplanowana jak przejażdżka Kwaśniewskich w Papamobile.

*tak tak, już powyborcze, bo jurcioserwis prasowy nagina czas