jurciostory

Czy tak przyozdobiony jurciobolid nie byłby wdechowy? Pewnie, że by był! Co prawda jurciopan musiałby się liczyć z tym, że stałby się osobą publiczną, ale co w tym złego? Trzeba się tylko trochę bardziej pilnować, żeby nie jeździć po trawnikach, bo nie wypada, i czynić dobro na drogach, a wtedy wszyscy już będą wiedzieli na jaki adres posurfować po powrocie do domu.

Weźmy na przykład tego młodego jegomościa, który rozkraczył się na środku Mostu Siekierkowskiego w godzinach wieczornego szczytu – jurciopan zręcznym manewrem zatrzymał się tuż przed nim i zaproponował zholowanie w jakieś spokojniejsze miejsce, na co pechowy kierowca skwapliwie przystał. Na Wale jurciopan odebrał jego telefon, że silnik odpalił i można się rozczepić. Misja wykonana, ale wybawiony z opresji mężczyzna nie zdaje sobie sprawy, kto pośpieszył mu z pomocą, jakie poglądy reprezentuje. Gdyby jurciopan był obrandowany to co innego, wszystko łatwo sprawdzić. Na szczęście, już po rozstaniu, ponowny telefon:

– Wie pan, jadę za panem i tak sobie myślę, że chciałbym się jakoś odwdzięczyć, może staniemy przy jakimś sklepie?
– Ależ nie ma sprawy – bronił się jurciopan – ale… jeśli naprawdę chce mi się pan zrewanżować, proszę zagłosować na „Korwina” w najbliższych wyborach.
– Zagłosuję – usłyszał w odpowiedzi jurciopan.